ΑΓΙΟΣ ΚΟΣΜΑΣ Ο ΑΙΤΩΛΟΣ

                                                                                                    

Ο Άγιος Κοσμάς κυρήττοντας

Ο τόπος μας  κατά τη διάρκεια της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας έζησε την πιο σκοτεινή περίοδο στην όλη  ιστορία του. Απ’ τα πρώτα χρόνια οι τούρκοι προσπάθησαν να επιβάλουν στον Ελληνικό λαό με κάθε δυνατό τρόπο, τη γλώσσα την πίστη και γενικά τον «πολιτισμό» τους. Ξεκίνησε ένας μεγάλος αγώνας με πολλά θύματα  όλους εκείνους οι οποίοι αψήφησαν το θάνατο και εκφράσαν ελεύθερα τα πιστεύω τους. Όλα αυτά βέβαια ξεκίνησαν από το 1453, όταν η Βασιλεύουσα (Κων/πόλη) «πέφτει» στα χέρια των Τούρκων. 

Τότε ήταν που ξεκίνησε ο «πόλεμος» ενάντιας στην εκκλησία και τα ελληνικά γράμματα.

Το «Κρυφό Σχολειό» (Ωστόσο στις μέρες μας υπάρχουν άτομα κυρίως από το χώρο των γραμμάτων, που διαψεύδουν το ρόλο αυτού του σχολείου, θεωρώντας το θρυλικό κομμάτι της ιστορίας.) ήταν πλέον το μοναδικό  μέσο που μπορούσε να κρατήσει άσβεστη τη φλόγα της πίστης και του ελληνισμού. 

Οι ιερείς και συγκεκριμένα οι μοναχοί των μοναστηριών αντικατέστησαν τους δασκάλους και χρησιμοποιώντας την Παρακλητική (εκκλησιαστικό βιβλίο) για αλφάβητο κατάφεραν για 400 και παραπάνω χρόνια να κρατήσουν τη ελληνική γλώσσα «ζωντανή».Πολλοί ήταν τότε εκείνη που αγωνίστηκαν. Ένας απ’ αυτούς ήταν και ο Πατρο - Κοσμάς από το Άγιο Όρος, με καταγωγή από την Αιτωλία δηλαδή το σημερινό νομό Αιτωλοακαρνανίας.                       

Υπήρξε καλόγερος με πραγματικό ζήλο. Αγωνίζονταν καθημερινά για την Ορθοδοξία και τον Ελληνισμό. Οι διδαχές του πολλές. Αναπτέρωνε  το ηθικό του υποδουλωμένου Έλληνα και προσπαθούσε να τον κάνει προμαχώνα κατά των Τούρκων.  

Η Ήπειρος και ιδιαίτερα η Δρόπολη είχε την ευλογία να τον υποδεχτεί απ’ τα πρώτα χρόνια της πορείας του, καθώς και να ακούσει τις διδαχές του. Οι τρόποι με τους οποίους προσέγγιζε το λαό ήταν πολλοί και διάφοροι. 

Με μεγάλο ζήλο και αγάπη προσάρμοζε τις διδαχές του στην απλή καθημερινότητα του Ηπειρώτη. Αξιοποιούσε κάθε ευκαιρία για να διδάξει το λόγο του Θεού και να κάνει τον κόσμο να κατανοήσει το νόημα της ελευθερίας και συγκεκριμένα την  ελευθερία της προσωπικότητας του ανθρώπου.                                                   

Οι διδαχές του ήταν πολλές και διάφορες. Ένα άλλο στοιχείο στο λόγο του ήταν και οι προφητείες, τις οποίες έλεγε πάντα με απλό και έξυπνο τρόπο. Αυτός ήταν ένας τρόπος για να δώσει στον κόσμο θάρρος και να τον κάνει να κατανοήσει τη σημασία της πίστης. Ειδικότερα στην περιοχή μας παράλληλα με το κήρυγμά του είπε και αρκετές προφητείες, κάποιες από τις οποίες σύμφωνα με μαρτυρίες ντόπιων, έχουν πραγματοποιηθεί, ενώ κάποιες άλλες όχι.                  

Επίσης άλλες έχουν καταγραφεί σε βιβλία που αναφέρονται στο έργο και τη διδασκαλία του, ωστόσο  υπάρχουν και πολλές άλλες οι οποίες δεν έχουν καταγραφεί σε κάποια συγκεκριμένα συγγράμματα, αλλά απλός έχουν περάσει προφορικά στο λαό μας από "στόμα" σε "στόμα". Πιο συγκεκριμένα στην περιοχή μας, η οποία όπως είπαμε παραπάνω είχε την ευκαιρία και την ευλογία να τον ζήσει από κοντά και να ακούσει τις διδαχές του. Σε κάθε χωριό της Δρόπολης, απ’ τα πιο παλιά χρόνια και μέχρι σήμερα συνεχίζουν να λέγονται προφητείες του, κυρίως τοπικών γεγονότων τα οποία συνέβησαν, ή πρόκειται να συμβούν, σύμφωνα με τα λεγόμενα του Αγίου.   

Η Δερβι(η)τσάνη είχε και αυτή την ευκαιρία να γνωρίσει από κοντά αυτή την αγία μορφή. Σύμφωνα με μαρτυρίες παλιών συγχωριανών μας ο Άγιος έμεινε μία μέρα στο χωριό και την άλλη ημέρα το πρωί κήρυξε κοντά στο παρεκκλήσι της Αγίας Παρασκευής (αναφορά υπάρχει στο βιβλίο του Γ. Παπαδόπουλου). Αξίζει να ειπωθεί και μία προφητεία που ο Άγιος είπε σε έναν Δερβητσιώτη: 

«Πήγαινε και στο δρόμο θα το βρεις»

Το είπε σε ένα Δερβητσιώτη ο οποίος τον ειρωνεύτηκε και αργότερα έσπασε το πόδι του κοντά στο χωριό Κολορισσή.

Το συγκεκριμένο άρθρο θεωρήσαμε σωστό να αναρτηθεί στις προσωπικότητες του χώρου μας, γιατί ο Άγιος Κοσμάς έπαιξε σημαντικό ρόλο μέχρι σήμερα στη διατήρηση της εθνικής και θρησκευτικής μας ταυτότητας.                                                                                      

πηγές - έρευνα: Βιβλία προφητειών περί του Αγίου Κοσμά και μαρτυρίες ντόπιων.